جمعه ۲۶ شهریور ۰۰ ۱۱:۱۶
مكان نصب دستگاه DVR و NVR
تجهيزات امنيتي به مثابه چشم و گوش يك مكان به حساب مي آيند. وقوع هر اتفاق و رخدادي در مكان مورد نظر توسط دوربين مدار بسته ثبت و در دستگاه هاي ضبط (NVR يا DVR) ضبط مي گردد و در صورت نياز هشدار هاي لازم توسط اين سيسيتم به كاربر مي رسد. به همين دليل بايد مكان مناسبي را براي نصب اين تجهيزات در نظر بگيريد كه از نظر سارقين، افراد خرابكار و يا هر عامل بيروني ديگري در امان باشد.
اين مقاله راهكارهايي را براي نصب ادوات سيستم مداربسته در بهترين جاي ممكن در مكان مورد نظر ارائه مي دهد.
در ابتدا بايد بدانيد كه چه از يك سيستم مداربسته آنالوگ استفاده مي كنيد و چه از دوربين هاي IP يا تحت شبكه هر دو اين سيستم ها مي توانند در معرض خطر دستكاري و تخريب قرار بگيرند. بنا بر يك تصور اشتباه عده اي از كاربران تصور مي كنند كه در نصب دوربين هاي ديجيتال از سيم و كابل كشي استفاده نمي گردد. پس خطر قطع و دستكاري كابل ها و سيم ها در اين سيستم ها وجود ندارد. اما اين تصور كاملا غلطي است و در نصب دوربين هاي تحت شبكه هايك ويژن نيز از كابل هاي شبكه و كابل برق نيز استفاده مي گردد.
همانطور كه ميدانيد دستگاه DVR براي ضبط تصاوير ويدئويي مورد استفاده قرار مي گيرد و به طور كلي محل ذخيره سازي و مديريت كليه اطلاعات ارسالي از دوربين ها است. به همين دليل از حساسيت بالايي برخوردار است و بايد در جاي مناسبي دور از دسترس افراد متفرقه و ساير عوامل فيزيكي قرار گيرد. در ادامه به معرفي مكان هايي كه جهت نصب ان مناسب هستند مي پردازيم:
دستگاه هاي ضبط ويدئويي همچون NVR يا DVR اجزاي اصلي ذخيره سازي فيلم ها بوده و به عنوان يك مركز نظارت عمل مي كنند. اين دستگاه ها همواره هدف بسياري از سارقين و افراد خرابكار قرار مي گيرند؛ پس لازم است كه حتما در مكان مناسبي جاي بگيرند:
1. استفاده از باكس ها و محفظه هاي قفل دار
بعضي از كاربران از محفظه هاي قفل دار استفاده مي كنند كه مي تواند روش جالبي باشد. اما اين مسئله نيز وجود دارد كه خود اين محفظه بايد در كجا قرار بگيرد كه در اين رابطه بايد نكات زير را در نظر گرفت:
- نقطه اي را انتخاب كنيد كه براي كابل كشي ها مناسب باشد.
- اطمينان حاصل كنيد كه نقطه مورد نظر داراي تهويه مناسبي باشد.
- مكان مورد نظر به دور از مواد اشتعال زا باشد.
2. DVR يا NVR را در اتاق زير شيرواني يا سقف قرار دهيد
مكان ديگري كه مي توانيد دستگاه خود را در آن قرار دهيد سقف اتاق يا استفاده از اتاق هاي زير شيرواني است(در صورت وجود). در اين حالت ممكن است كمي كابل كشي هاي مربوطه دشوار به نظر بيايند و يا حتي براي دسترسي به اطلاعات موجود در دستگاه مجبور به استفاده از نردبان شويد اما دسترسي سارقين به اطلاعات شما تا حدود زيادي كاهش مي يابد.
3. مخفي كردن آنها در داخل ديوار يا سقف كاذب
سقف ها و ديوار هاي كاذب نيز مي توانند مكان مناسبي براي سيستم مداربسته شما باشند و حتي مي توانيد پس از قرار دادن دستگاه خود درون آنها با وسايل تزئيني مانند قابل عكس ساعت ديواري يا آويزهاي تزئيني سقفي آنها را بپوشانيد كه جلب توجه نكند.
4. از كمد(لباس، اسناد و مدارك و ...) يا قفسه هاي كتاب استفاده كنيد
اگر سيستم مداربسته در منزل است مي توانيد از يك كمد بي اهميت كه كمتر از آن استفاده مي كنيد براي مخفي كردن سيستم خود استفاده كنيد و يا مي توانيد آن را در قفسه هاي كتاب قرار داده و اطرافش را با وسايل دكوري بپوشانيد كه در معرض ديد نباشد.
در پايان لازم به ذكر است كه ممكن است سارقين به سراغ رديابي سيم و كابل كشي هاي دوربين رفته و از اين طريق اتصال دستگاه ها با يكديگر را قطع كنند پس بهتر است از وسايلي براي پنهان سازي سيم ها كابل ها استفاده كنيد. براي مثال مي توانيد آنها را در داخل ديوار ها يا قرنيز ها كار گذاري نماييد.
بيشتر بخوانيد: نصب دوربين مدار بسته
نويز تصوير در دوربين هاي مداربسته
از عمده ترين نقايص تصوير ديجيتال نويز در تصوير است كه به تغييرات تصادفي در ميزان نور و يا اطلاعات رنگي آن گفته مي شود كه مي تواند در فرآيندهاي مختلف، از دريافت نور تا نمايش آن ايجاد شود. در تصاوير ديجيتال، هر نقطه ممكن است شدت نور يا رنگ متفاوتي با واقعيت داشته باشد. نقاط سفيد در بخش هاي تيره و يا نقاط تيره در بخش هاي روشن، جابجايي رنگي برخي نقاط به سمت قرمز و يا سبز، يك دست نبودن رنگ بخش تك رنگ، تيز نبودن لبه ها و غيره، از نمونه هاي نويز در تصوير ديجيتال است. يكي از چالش هاي بزرگ در فرآيند پردازش تصوير تشخيص و كم كردن نويز از داده هاي بدست آمده است .
اين اغتشاشات به دو صورت عمده در عكس نمايان مي شوند. يكي نويز نوري است كه به صورت نقاط تيره و روشن، در سطح تصوير ديده مي شود و ديگري، نويز رنگي است كه باعث ايجاد نقاط رنگي غير طبيعي در تصوير مي شود.
- مشكلات و كاستي هايي كه نويز نيستند
انعكاس نور از سطح حسگر تصويري بيش تر از فيلم عكاسي است. بنابراين احتمال ايجاد مشكلات تصويري مانند هاله هاي نوري، شعله و شبه در تصوير ديجيتال بيش تر است. به همين دليل است كه بعضي از سازندگان از لايه هاي پوششي خاصي در بدنه داخلي لنزها جهت استفاده در دوربين مداربسته ديجيتال، استفاده مي كنند تا انعكاس ها را به حداقل برسانند.
ممكن است نقاطي از حسگر به دليل آسيب ديدگي سوخته باشد و نقاط سياهي را در تصوير ايجاد كنند كه با توجه به تكرار شدن در تمام تصاوير، از نويز تصادفي قابل تشخيص هستند.
عوامل ايجاد نويز
نويز به طور معمول در تصوير وجود دارد به اين معني كه هرگز تصوير ثبت شده مانند واقعيت نيست، اما ميزان آن مي تواند آنقدر كم باشد كه بتوان گفت وجود ندارد و يا آنقدر زياد باشد كه نتوان سوژ? تصوير را تشخيص داد. نويز به دلايل مختلفي ايجاد مي شود و مي تواند ناشي از يك قسمت و يا مجموع چندين قسمت باشد.
- نوردهي بالا: در بخش ثبت تصوير در دوربين هاي ديجيتال، باز ماندن طولاني شاتر منجر به ايجاد نقاط سفيد در بخش سياه و برعكس مي شود كه ناشي از كاهش جريان ديودهاي نوري است.
- تقويت سيگنال: در حساسيت (ISO)هاي بالاتر، سيگنال بدست آمده تقويت مي شوند تا نتيجه اي همانند حساسيت هاي پايين به دست آيد و همين تقويت سيگنال ها باعث افزايش نويز مي شود. انداز? حسگر هم نقشي به سزا در ميزان نويز دارد، حسگرهاي بزرگ تر بخش بيش تري از نوري كه از لنز عبور مي كند را استفاده مي كنند و حساسيت و سرعت شاتر كم تري لازم خواهند داشت.
- تأثير حساسيت(مگاپيكسل): نوري كه به هر نقطه (پيكسل) از حسگر مي رسد، با حاصل تقسيم مساحت حسگر بر تعداد نقاط آن رابط? مستقيم دارد، در نتيجه در دو حسگر با انداز? يكسان و با تعداد نقطه هاي متفاوت، حسگري كه نقاط كم تري دارد (مگاپيكسل كم تر)، نور بيش تري براي هر يك از نقطه ها فراهم كرده و نويز كم تري دارد، پس مگاپيكسل بالاتر بر خلاف ديد عموم، علاوه بر اين كه منجر به بهبود كيفيت نمي شود، نور كم تري براي هر نقطه فراهم كرده و مي تواند منجر به ايجاد نويز بيش تري شود. به همين دليل، دوربين هاي سريع كه براي رخدادهاي ورزشي استفاده مي شوند تعداد نقاط كم تري در حسگرهاي خود نسبت به دوربين هايي كه در آتليه ها استفاده مي شوند دارند تا بتوانند در سرعت هاي بالاتر نويز كم تري ايجاد كنند.
- در عمليات فشرده سازي ممكن است نويز هاي تصويري توليد يا تشديد شوند.
- دما: دما نيز مي تواند بر ميزان نويز حسگر اثر بگذارد، افزايش دما منجر به افزايش نويز مي شود، در نتيجه دوربين ها در تابستان بيش تر از زمستان نويز ثبت مي كنند.
- خطا در تبديل اطلاعات آنالوگ به ديجيتال، سرعت پايين پردازش اطلاعات، روش هاي تبديل و ذخيره سازي، پايداري ولتاژ باطري ها و غيره نيز مي توانند منجر به ايجاد نويز شوند.
- پرتوهاي كيهاني، سيگنال هاي مخابراتي، تابش هاي راديواكتيو و بسياري ديگر نيز توانايي ايجاد نويز در دوربين هاي ديجيتال و آنالوگ را دارند اما معمولاً بسيار ناچيز هستند.
روش هاي جلو گيري از ايجاد نويز
نويز، در وهل? اول، حاصل از اجزاي الكترونيكي تجهيزات ديجيتال است و سازندگان همواره با روش هاي مختلف سعي داشته اند كه اثرات مخرب و ناخوشايند اين پديده را بي اثر يا كاهش دهند و يكي از تفاوت هايي كه در تجهيزات حرفه اي گران قيمت نسبت به تجهيزات معمول مشاهده مي شود، كاهش محسوس اين مشكلات است. علي رغم تلاش هاي به عمل آمده، هنوز اين اثرات در بسياري از تصاوير، به خصوص در شرايط تصوير برداري خاص قابل رؤيت هستند. به طور مثال در نوردهي هاي طولاني، حساسيت هاي بالا و عكاسي در نور كم اين اثرات بيش تر ديده مي شوند.
بهترين روش، خريد دوربيني است كه نويز كم تري داشته باشد اما به طور معمول، دوربين با نويز كم تر، قيمت بيش تري نيز دارد، البته عدم تحقق قبل از خريد دوربين و يا رفتن به سراغ دوربين هاي خيلي كوچك و امكانات پردازشي زياد مي تواند علاوه بر قيمت بالا، نويز زيادي را هم تحميل كند. قبل از خريد دوربين بايد به اندازه حسگر (بزرگ تر باشد) و نسبت اندازه حسگر به تعداد نقاط آن (بيش تر باشد) و سرعت پردازش آن (بالاتر باشد) توجه داشت.
مي توان با روش هاي نويز دوربين خريده شده را نيز كاهش داد. براي مثال، به كارگيري نور مناسب و كافي باعث مي شود دوربين زمان و حساسيت كم تري براي ثبت تصوير لازم داشته باشد و نويز كم تري ثبت كند. بازبودن شاتر و افزايش حساسيت هر دو باعث ايجاد نويز مي شوند و بايد بررسي كرد كه كدام يك در دوربين موجود نويز كم تري ايجاد مي كند تا در نور كم تر آن پارامتر را افزايش داد تا نيازي به نور اضافي نباشد. به طور معمول حساسيت هاي خيلي بالا بيش تر از شاترهاي طولاني نويز ايجاد مي كنند. بهتر است حد بالايي براي حساسيت دوربين بدست آورد و با حساسيت هاي كم تر از آن اقدام به تصوير برداري نمود.
براي كاهش نويز بايد ديافراگم را در بازترين مقدار ممكن قرار داد و از لنزهاي درخشان تر استفاده كرد و اگر نتوان اين كار را انجام داد و يا لنز بزرگنمايي اجازه بازشدن بيشتر آن را نداد، بايد از فاصل? كانوني كم تري استفاده نمود و به جاي بزرگنمايي، به سوژه نزديك تر شد زيرا بزرگنمايي بيش تر نور كم تري را به حسگر مي رساند و حساسيت بالاتر و شاتر طولاني تري لازم دارد.
بايد از قرار دادن دوربين در نور مستقيم آفتاب بدون روپوش خودداري نمود، زيرا گرم شدن دوربين علاوه بر افزايش نويز حسگر، تغيير در مقاومت و كاهش سرعت پردازش، باعث نوسان ولتاژ نيز مي شود. تغيير در انداز? عكس هم در بعضي دوربين ها و با توجه به شيو? پردازش اطلاعات آنها مي تواند مفيد باشد. همواره در دوربين ها بايد از بزرگ ترين انداز? عكسي كه از نظر نويز تفاوتي با عكس كوچك تر خود ندارد استفاده نمود تا با تعداد نقاط بيش تر در مرحل? پردازش نويز بيش تري را بتوان حذف كرد. آخرين راه، استفاده از عكس هاي تاريك تر است كه نويز كم تري دارند.
روش هاي از بين بردن نويز
بهترين روش از بين بردن نويزها، روشي است كه با از بين بردن كم ترين اطلاعات تصوير، بيش ترين نويز را از بين ببرد. بسياري از دوربين ها زماني كه با حساسيت هاي بالا عكس مي گيرند، به شكل خودكار قبل از ذخيره سازي آن، سعي مي كنند تا قسمتي از نويزها را با الگوريتم هاي مخصوص خود از بين ببرند.
يكي از بهترين روش ها با توجه به تصادفي بودن نويزها، گرفتن چند تصوير و ميانگين گيري از آن هاست و با توجه به اين نكته كه نويز در هر يك از تصاوير به شكل متفاوتي ايجاد مي شود و سوژه در هم? آن ها يكسان است، ميانگين گيري از تصاوير منجر به كم تر شدن اثر نويز و نيرو گرفتن سوژه ثابت مي شود. شايد اين روش دردسر بيش تري داشته باشد ولي يكي از بهترين روش ها براي از بين بردن نويزها بدون دست زدن به جزئيات تصوير است كه در بعضي از دوربين ها به شكل خودكار انجام مي شود. اما بهتر است به جاي صرف زمان و هزينه جهت حذف نويز، سعي شود با طراحي و نصب مناسب نويز كم تري در تصوير منعكس شود.
در خصوص حذف نويزها، روش هاي ديگري هم وجود دارند كه يا اجراي مشكل تري دارند و يا چندان اثر بخش نيستند. يكي از اين روش ها هم رنگ كردن نقاط در بخش هاي با رنگ نزديك به هم است كه در اين روش قسمت هايي با جزئيات كم تر يافت و محو مي شوند. روش ديگر كم كردن تعداد نقاط تصوير است، براي مثال از هر چهار نقطه كنار هم يك نقطه بدست آيد كه رنگ و نور آن ميانگين آن چهار نقطه باشد و به اين ترتيب اثر نويزي كه براي مثال در يكي يا چند تا از اين نقاط ايجاد شده كم تر مي شود، ولي كم كردن تعداد نقاط منجر به حذف جزئيات، كم رنگ شدن لبه ها و كوچك تر شدن تصوير مي شود. در هم? اين روش ها، پاك كردن نويز ها منجر به كم شدن داده هاي تصوير و كم شدن جزئيات مي شود زيرا نقطه اي كه نويز ثبت كرده هيچ داده ي ديگري ندارد و الگوريتم هاي حذف، تصميم مي گيرندكه چه داده اي را به جاي آن قرار دهند و بدون خطا نيستند.
با توجه به مطالب فوق، براي كاستن نويز تصوير، تا آنجا كه ممكن است از حساسيت هاي پايين تر استفاده مي شود. همچنين نور دهي كافي در حد نويز، به خصوص در بخش هاي تيره عكس، مي تواند بسيار تأثير گذار باشد. از آنجا كه در كنار حساسيت بالا، نوردهي هاي طولاني هم مي تواند نويز را افزايش دهد، بهتر است در صورت امكان براي نور دهي كافي از ديافراگم باز استفاده كرد.
بايد توجه داشت كه اين گونه مشكلات گاهي در ابعاد بزرگ تصوير يا در روند پردازش تصوير ممكن است بيش تر خود را نشان دهند و بنابراين بهتر است تا جاي ممكن از عواملي كه نويز را افزايش مي دهند پرهيز كرد.
